Włodzimierz Sławosz Dębski ps. „Jarema”: życie i służba
Wołyń i Armia Krajowa: droga do „Jaremy”
Włodzimierz Sławosz Dębski, urodzony we Lwowie w 1922 roku, swoje losy związał nierozerwalnie z tragiczną historią Kresów Wschodnich. Już w młodym wieku, w obliczu narastającego konfliktu, jego postawa obywatelska skłoniła go do zaangażowania w struktury Armii Krajowej. Przyjął tam pseudonim „Jarema”, stając się jednym z wielu młodych Polaków walczących o wolność ojczyzny. To właśnie na Wołyniu, ziemi głęboko zakorzenionej w jego sercu i świadomości, kształtowała się jego postawa żołnierska, a późniejsze doświadczenia miały niebagatelny wpływ na jego twórczość.
II wojna światowa: obrona Kisielina i strata nogi
Okres II wojny światowej był dla Włodzimierza Sławosza Dębskiego czasem próby i heroicznej walki. Szczególnie dramatyczny okazał się rok 1943 i obrona kościoła w Kisielinie przed atakiem UPA. Podczas tej tragicznej bitwy, stając w obronie ludności cywilnej i polskiej tożsamości, został ciężko ranny. W wyniku odniesionych obrażeń stracił nogę, co na zawsze odcisnęło piętno na jego życiu, ale nie złamało jego ducha ani determinacji. Mimo fizycznych ograniczeń, Włodzimierz Sławosz Dębski kontynuował swoją działalność w 27. Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej, udowadniając swoją niezłomność i oddanie sprawie.
Włodzimierz Sławosz Dębski: artystyczna i pedagogiczna droga
Kompozytor: od symfonii po „Litanię Świętokrzyską”
Po zakończeniu wojny Włodzimierz Sławosz Dębski skierował swoje talenty na drogę artystyczną i naukową. Ukończył studia na Wydziale Teorii Muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, co stanowiło fundament jego dalszej kariery kompozytorskiej. Jego dorobek artystyczny jest imponujący i różnorodny, obejmuje symfonie, suity, kantaty, w tym wybitną „Litanię Świętokrzyską”, a także „Oratorium Wielkopostne”, utwory instrumentalne oraz bogaty zbiór pieśni solowych i chóralnych. Jego muzyka często czerpała inspirację z doświadczeń wojennych i krajobrazów rodzinnego Wołynia, łącząc głębię emocjonalną z kunsztem kompozytorskim.
Folklorysta i regionalista: Lublin i Kazimierz Dolny
Szczególne miejsce w sercu Włodzimierza Sławosza Dębskiego zajmował folklor muzyczny Lubelszczyzny. Jako wybitny znawca i pasjonat regionalnej kultury, poświęcił wiele lat na badanie i dokumentowanie tradycji muzycznych wsi lubelskiej. Jego zaangażowanie przełożyło się na aktywny udział w życiu kulturalnym regionu. Był współorganizatorem Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym, jednego z najważniejszych wydarzeń folklorystycznych w Polsce, przyczyniając się do jego rozwoju i popularyzacji.
Pedagog: dyrektor szkół muzycznych
Działalność Włodzimierza Sławosza Dębskiego jako pedagoga była równie znacząca. Po wojnie podjął pracę w szkołach muzycznych, gdzie dzielił się swoją wiedzą i pasją z kolejnymi pokoleniami młodych muzyków. Pełnił funkcje dyrektora szkół muzycznych w Wałbrzychu, Kielcach i Lublinie. W Lublinie zasłużył się jako założyciel i pierwszy dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego, przyczyniając się do rozwoju edukacji muzycznej w mieście i tworząc placówkę o wysokim poziomie artystycznym.
Dziedzictwo Włodzimierza Sławosza Dębskiego
Twórczość plastyczna i inspiracje Wołyniem
Poza działalnością muzyczną i pedagogiczną, Włodzimierz Sławosz Dębski rozwijał również swój talent malarski. Jego obrazy i grafiki często stanowiły wizualne odzwierciedlenie jego życiowych doświadczeń, a Wołyń i wydarzenia wojenne były dominującymi tematami jego prac. W jego twórczości plastycznej często pojawiał się czerwony kolor, symbolizujący zarówno miłość do ojczyzny, jak i ból oraz ofiarę. Te dzieła plastyczne stanowiły ważny element jego artystycznego dziedzictwa.
Rodzina i upamiętnienie
Włodzimierz Sławosz Dębski był oddanym mężem i ojcem. Poślubił Anielę Sławińską, z którą miał trzech synów: Wisława, Krzesimira i Sławosza. Jego bogate życie i zasługi dla kultury polskiej zostały docenione przez potomnych. W Kielcach, gdzie pełnił funkcję dyrektora, znajduje się tablica upamiętniająca jego postać w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. L. Różyckiego. Jego wspomnienie żyje również w rodzinnych historiach i w jego bogatym dorobku.
Order Odrodzenia Polski i archiwa
Za swoje wybitne zasługi dla Polski, Włodzimierz Sławosz Dębski został pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2008 roku. Jest to najwyższe odznaczenie państwowe, świadczące o głębokim uznaniu dla jego postawy jako żołnierza, artysty i pedagoga. Jego bogate archiwum, zawierające tysiące zapisów nutowych oraz dokumenty związane z jego działalnością folklorystyczną i malarską, znajduje się w ważnych instytucjach naukowych, takich jak Instytut Muzyki i Instytut Nauk o Kulturze UMCS w Lublinie, stanowiąc cenne źródło dla przyszłych pokoleń badaczy i miłośników jego twórczości.
Dodaj komentarz